Dag 11 Castlegregory-Kenmare 120 Km

Toen we gisteren uiteindelijk in Kenmare aankwamen, op zoek naar a place to stay, vroeg een hotelier waar we vandaan kwamen. Ik wist het even helemaal niet meer alsof we uit een andere dimensie kwamen. Onzin, ik was gewoon daas van de lange tocht. Als je wielrenners direct na de dagtocht in de Tour interviewt klinken ze meestal niet bijster intelligent. Het was weer een hele tocht maar met veel mooie momenten, de verlaten stranden van Dingle, parkachtige landschappen van Kerry etc, zie foto's. Maar het absolute hoogtepunt, letterlijk en figuurlijk, was de Ballyghbeamee Pass. Echt zo mooi, onwerkelijk. Rik reed een stuk voor mij en heeft in overweldigende stilte zijn ziel laten brullen om de eenzaamheid te vieren. Ik vond het een bijna religieuze ervaring. Klinkt zwaar aangezet maar ik houd mij eigenlijk nog in. Vandaag gaan we verder de bergen van Kerry, Beara, in. O ja ik heb nog een toevoeging voor de do's en dont's van fietsen in Ierland; Als je geen hondentrainer bent neem een Dayzer mee. Zo'n ding maakt een hoog piepgeluid dat de meeste honden niet leuk vinden. Want holy f wat hebben ze hier veel van die klote hondjes. Die overigens meestal achter het hek blijven, maar ik schrik toch elke weer een beetje.